Home Wie? Blog Foto’s Filmpjes Eerdere reizen Contact
Thailand
7 juli
Bangkok is weer heel wat anders dan Tibet. Michiel is hier 2,5 jaar geleden geweest maar voor mij was dit de eerste ontmoeting met alle neonlichten, aftellende stoplichten en duizenden taxi's op schone maar drukke wegen. We hebben ons gelijk aangesloten bij een groot deel van de reizigers hier, namelijk door een hotel op Khao San Road te nemen. Dit is DE toeristenstraat in het oude deel van Bangkok. Elke centimeter wordt gebruikt voor hotels, cafés, bars en vooral veel kraampjes met leuke hebbedingetjes. Hier komen de toeristen in schaarse kleding samen met de backpackers met baard en "Thaise kleding" en de één bekijkt de ander alsof hij gek is. De enige Thaise mensen hier komen er om te werken. Voor velen betekent dat de seksindustrie en bij de mooiste vrouwen moet je eerst even speuren naar de adamsappel. De lady-boys zijn hier namelijk nogal oververtegenwoordigd.
Zondag zijn we naar de Chatuchak markt gegaan. Er schijnen 200.000 man per dag te komen en ik geloof het direct, een enorme menigte die langs de stalletjes kronkelt. Er zijn de gebruikelijke dingen zoals potten en pannen en veel souvenirs maar waar we het langst zijn blijven hangen is toch de dieren afdeling. Kraam na kraam verkoopt hier allerlei dieren in alle soorten en maten. De hondjes waren erg lief maar zielig. De cobra's, leguanen en ander gespuis mocht je ook aaien maar dat aanbod hebben we afgeslagen. Als je ze liever dood ziet, geen probleem. Er zijn zat kraampjes met gebakken schorpioen, knapperig gefrituurde torren en niet te missen gebraden kippenembryootjes.
's Avonds hadden we afgesproken met Sander en Esther, de broer van Michiel en zijn vriendin. Zij waren vlak voor vertrek naar Nederland nog anderhalve dag in Bangkok. Wat een grap, gezellig een biertje drinken met z'n allen op een terras midden in Bangkok. Want wij doen natuurlijk ook graag mee aan het "zien en gezien worden" hier op straat. Michiel werd jammer genoeg net die nacht gegrepen door de "vloek van de pharao" die ook hier zijn macht tentoonstelt maar hij was er gelukkig na 2 dagen weer van hersteld en dat zonder onze eigen enorme apotheek aan te breken.
Ik ben met Sander en Esther een boottocht langs de khlongs gaan maken. De khlongs zijn de wirwar van kanalen in en rond Bangkok die alleen met de long-tail boten en kleiner te bevaren zijn. Hier zijn de huizen op palen gebouwd en krijg je een glimp mee van het dagelijks leven. Een man staat zich lekker te wassen terwijl een vrouw de was doet en de orchideeënstekjes opgehangen worden door een derde. Grappig om te zien dat ook hier arm en rijk zo dicht op elkaar leven. De prachtigste gebouwen met airco, uiteraard ook op palen, staan tussen de huisjes van hout en golfplaten die van ellende uit elkaar vallen. Met de boot zijn we afgezet in Chinatown. Hier zijn de kleine kronkelstraatjes ineens gevuld met hele andere geuren en kleuren. Uiteraard veel Chinezen en ook hier werd weer elke centimeter op straat benut om vooral heel veel troep te verkopen. Opnieuw waren ook de etenswaren prima bereid om de inwendige anatomie van de koe, vis en eend te bestuderen.
Zoals gezegd was Michiel gelukkig weer vlot hersteld en konden we samen het Grand Palace en Wat Phra Kaew,de tempel van de Smaragden Boeddha, bezoeken. De tempels en gebouwen op het terrein zijn allemaal prachtig. Ze glimmen je stuk voor stuk tegemoet in alle kleuren van de regenboog en zijn fantastisch onderhouden. De tempel van de smaragden Boeddha is speciaal voor dit beeld gebouwd. Het beeldje zelf is maar 75 centimeter groot, zeer klein maar fijn dus en staat bovenop 11 meter pracht en praal. Het blijkt overigens niet van smaragd te zijn maar van jade. Om de hitte te ontvluchten zijn we richting een van de grote winkelcentra van Bangkok gegaan. Het deed bijna Amerikaans aan behalve dat ze ook hier weer net wat te veel op net wat te weinig ruimte neerzetten. Uiteraard zijn hier veel kledingwinkels, eetgelegenheden, grote elektronica zaken en heel veel souvenirs. Ik moet toegeven, we hebben even staan kwijlen bij een enorme flatscreen TV maar dat is toch lastig meenemen in de rugzak. Vooral geinig zijn de speciale karaoke cabines. Die kan je per half uur huren met maar liefst 2 microfoons zodat je ook dat prachtige duet samen kan zingen. De zevende verdieping wordt grotendeels in beslag genomen door een grote bioscoop waar lange rijen jonge vrouwen staan te wachten om die begeerde poster van Spiderman te bemachtigen. Die film zijn we dan ook gaan kijken, lekker decadent in de VIP zaal voor het gigantische bedrag van 4 euro. Er waren heerlijk grote en zachte stoelen waar we alleen even uit moesten opstaan om het Thaise volkslied aan te horen terwijl er beelden van de koninklijke familie voorbij kwamen. Er begint geen film zonder dit eerbetoon.
Hierna zijn we aan de zoektocht naar de heerlijke kipsaté van 2,5 jaar gelden begonnen. En geslaagd! Het ging om een tentje waar Michiel destijds gedenkwaardig lekkere saté heeft gegeten en ik ben het met hem eens, het was heerlijk. Of ik er nog eens ruim een uur voor wil lopen.... Het was wel erg leuk om langs de rijen go-go bars te kuieren. Wij kijken onze ogen uit. Dat Michiel en ik hand in hand lopen sluit kennelijk niet uit dat Michiel een potentiële klant is want er werd nog even hard gelonkt.
Vanavond vertrekken we met de nachttrein richting Chiang Mai in het noorden van Thailand. We komen later zeker terug in Bangkok want we zijn hier nog lang niet uitgekeken.
15 juli
Beste mensen,
Ik (Michiel) ben vandaag precies twee maanden op pad. Het is weer tijd voor een update, dit keer uit Chiang Mai waar we ons al enige dagen bevinden. We zijn vorige week met de nachttrein vanuit Bangkok gearriveerd. Een prima rit in een prima trein. Heel wat beter dan in India!
Chiang Mai is wel een relaxte stad. het is de tweede stad van Thailand, maar het doet bijna dorps aan. Het stikt hier van de landgenoten. De mensen zijn hier onwaarschijnlijk vriendelijk en glimlachen is de tweede natuur van de Thai. Dat is een verademing, zeker na landen als India en China. De stad is bij reizigers bekend als uitvalsbasis voor trackings in de bergen om daar authentieke bergvolkeren te bezoeken. Het is echter zeer toeristisch en er is weinig authentieks meer aan de bergvolkeren. Om te voorkomen dat we straks door het bos achter een gids aan in een dorp terecht zouden komen waar de Authentieke Bevolking al in klederdracht klaar zit achter de kraampjes met souvenirs, hebben we besloten dit maar eens achterwege te laten. Bovendien is de moessonperiode begonnen en we kunnen ons wel leukere dingen bedenken dan in de regen door het bos te lopen.
De eerste dag in Chiang Mai zijn we naar de dierentuin gegaan. Dat was wel leuk want er bevindt zich een tweetal reuzenpanda's en bovendien hebben we er nijlpaarden gevoerd. Er staan foto's op de website. De volgende dag hebben we een volle dag kookles gehad. Ook dat was wel leuk want je leert wat over de gebruikte kruiden en specerijen. We weten nu hoe we fried rice, Chiang Mai noodles, spring rolls en papaya salade moeten maken. We maakten ook kennis met een Thaise delicatesse die geserveerd wordt als de Thai gasten krijgt die welkom geheten worden. Het is een blad van de betelnoot die je tot een puntzakje vouwt. Daar gaat dan in: een pinda, wat geroosterde kokos, een gedroogd garnaaltje, een stukje Siamese gember, een heel klein stukje chilipeper, een klein stukje limoen, een stukje ui en daaroverheen gaat een schepje palmsuikerstroop. Het blad vouw je vervolgens dicht en je stopt het geheel in je mond. De combinatie van kruidig, zoet, zuur, hartig en heet is werkelijk verrukkelijk!
We zitten in een redelijk goed hotel met badkamer en airco. Er is ook een zwembad, waar allerlei sneue mannen zitten, doorgaans met tatoeage en piercing en aanpalende Thaise vrouw. Het hotel schijnt bijzonder populair te zijn bij mannen die een arm missen. Het is niet duur; 800 bath. Omdat het regenseizoen is aangebroken regent het vrijwel dagelijks, zij het niet erg lang. Mede vanwege regen en omdat we weinig goesting hadden om iets te ondernemen hebben we twee dagen wat rondgehangen rond de bazaar en ons hotel en hebben we veel gelezen. Ook wel weer eens prettig.
De afgelopen twee dagen hebben we allebei een 125 CC motor gehuurd en hebben we tochten in de omgeving van Chiang Mai gemaakt. Eergisteren zijn we vooral in het bergachtige gebied geweest en gisteren waren we met name rond het Thaise platteland, tussen de rijstvelden. Ook hebben we een resort bezocht waar heetwaterbronnen waren en we hebben eitjes gekookt in het hete water. Na 10 minuten waren ze hardgekookt. Het motorrijden is ons erg goed bevallen en kost hier vrijwel niets. Voor drie euro heb je de hele dag een motor en brandstof is hier ook niet duur. Het is een prachtige manier om de omgeving te verkennen en de sfeer in de dorpjes op te snuiven. We denken erover om ook rond Chiang Rai wat te gaan motorrijden.
Gisteravond hebben we in de nightbazaar wat gewinkeld en gegeten en hebben we wat Thaibokswedstrijden gezien. Er wordt daar flink op los getimmerd! Straks gaan we Chiang Mai verlaten. Marije is al naar het hotel terug om uit te checken en de visa voor Laos op te halen. We gaan straks met de bus naar Thathon, en morgen zullen we per boot van Thathon naar Chiang Rai gaan; een tocht van enkele uren die zeer de moeite waard schijnt te zijn. Uiteindelijk is de bedoeling dat we vanuit Chiang Rai (het gebied van de Golden Triangle) naar Chiang Khong gaan en dan de grens met Laos oversteken. Van daaruit zullen we per boot in ruim twee dagen naar Luang Prabang varen. Kijk maar eens op Internet wat daar te zien is.
21 juli
Tha Thon is een klein dorpje langs de Nam Kok rivier. Het is er groen en rustig en ons bungalowtje paste precies bij dat beeld. Dus we hebben heerlijk op ons terrasje van een biertje genoten terwijl de gekko’s en de konijnen langs kwamen rennen. En nog wat geleerd over konijnen, ze komen 's nachts op licht af. Zo zonder bijgedachte dat je ze dan gewoon op kan pakken dus mochten we ooit te weinig te eten hebben...
De volgende dag werden we bij ons eigen steigertje opgehaald door de long-tail boat en konden we met nog 5 anderen vertrekken richting Chiang Rai. Iedereen moest een volgens mij nutteloos reddingsvest aan maar het was tenminste wel lekker zacht in de rug. Het water was soms nog best turbulent. Niks vergeleken met het raften maar toch, voor zo'n longtail boat waar al je bagage op ligt terwijl die met 50 kilometer per uur doorraast. Onderweg konden we nog 2 enorme pythons bewonderen, gelukkig wel in een kooi. Dat ik (Marije) niet met dat beest om mijn nek op de foto wilde, vonden ze maar raar. In Chiang Mai heb ik namelijk wel genoeg slangen van dichtbij gezien voor deze maand. Ernaast stonden nog een stuk of 10 olifanten maar voor een ritje hadden we geen tijd.In Chiang Rai zaten we weer in een eigen bungalow met zwembad op het terrein. Ook in deze stad wemelt het van de Nederlanders, ons kikkerland moet toch bijna uitgestorven zijn op het moment. Dat was ook te merken aan de restaurantjes want voor de liefhebber zijn er zelfs bitterballen te krijgen! We hebben 's avonds gelijk weer 2 motortjes gehuurd om zaterdag op die manier weer de omgeving te verkennen. We kwamen hier toch nog terecht bij een zogenaamd authentiek dorpje waar de colaatjes koud stonden. Ze hebben er wel leuke varkentjes rondrennen, dat moet gezegd worden. Het leukste blijft toch het zien van het landschap, de rijstvelden en de "gewone" dorpjes. De waterval die we onderweg tegenkwamen was ook zeker heerlijk verkoelend. Zondag zijn we rustig aan met de bus richting Chiang Khong vertrokken. Hier konden we zonder problemen de Mekong oversteken en Laos binnen gaan. Yes! Weer een stempel in het paspoort.
12 augustus
En toen waren we weer in Bangkok.
Iedere reiziger die in zuidoost Azie reist, komt vroeg of laat in Bangkok terecht. Het is de belangrijkste hub in de regio, samen met Singapore. Bangkok is een fantastische en dynamische stad met meer dan 10 miljoen inwoners. We zouden jullie natuurlijk kunnen vervelen met verhalen over wat we de afgelopen dagen in Bangkok hebben gedaan, maar dat wordt saai. We zouden het kunnen hebben over het fietsen in de stad wat we gisteren hebben gedaan. We zouden het kunnen hebben over het Oriental Hotel waar we griezelig decadent hebben zitten eten aan de oevers van de Chao Praya river. Of over het shoppen in het World Trade Center, een onafzienbaar groot luxe winkelcentrum met ijsbaan en bioscopen en wat dies meer zij. Of over het eten in dat Thaise restaurant achter Siam Square, of over de boottocht over de klongs en de wandeling in Chinatown. Of het restaurant aan de met miljoenen lampjes verlichte boulevard (het is hier nu koninginnedag) rond het Democracy Monument met een afschuwelijk vals zingende zangeres, maar met heerlijk eten.
Dat doen we dus niet. Het wordt tijd voor iets heel anders; namelijk een lofzang op de Aziatische keuken! Ook in Nederland mogen we niet klagen met onze aardappeltjes en spruitjes en bietjes. Echter in India hebben we al geleerd dat het allerlekkerste brood niet het volkorenbrood van Bakker Bart of Albert Heijn is, maar de knapperige warme chapati's (mijn favoriet) of naan (Marije haar favoriet). Voeg daarbij de onbetaalbaar lekkere butter chicken masala of de chicken tika, met daarbij malai kofta, en het feest is compleet! Ode aan de Tandoori chicken in dat tentje in Delhi waarvan ik de naam inmiddels kwijt ben. En dan de Thaise keuken. Een genoegen! Alle ingrediënten zijn per definitie kakelvers, en er wordt altijd met lekkere geurige kruiden gekookt, zoals lemon grass, gember, chilipepers, koriander, knoflook en nam plaa. De Tom Yam soep is heerlijk, de garnalen zijn groot en mals, de curry's branden je soms de bek uit, maar zijn heerlijk. En dan de gestoomde vis met lemonsauce, of de onwaarschijnlijk lekkere saté met daarbij de pittige salades.
Ook Laos laat zich niet onbetaamd. Het eten is een iets mildere variant op de Thaise keuken, maar ook allemaal kakelvers. Het restaurantje in Luang Prabang waar ze de schotel met typisch Laotiaanse gerechten serveerden verdient een Michelinster. Dat geldt ook voor het restaurant in Vientiane waar we voor 20 dollar heerlijk hebben gegeten.
Cambodja is ook een variant op het Thais, met dien verstande dat ze ook eigen gerechten hebben, zoals de vis met kokos, gestoomd in bananenblad. Dat gerecht heet amok en is heerlijk. Dus als mensen amok maken ben ik er als de kippen bij! De vis die ik op de markt in Phnom Penh kocht en zelf klaarmaakte met knoflook, kokos en lemongrass, spartelde nog bij aankoop. Cambodja en Laos hebben uit de Franse koloniale overheersing in ieder geval de baguette en croissant overgehouden, en dat is voor het ontbijt erg prettig.
Een speciale vermelding voor bier. Er is een Aziatisch merk dat alles overtreft; namelijk Beer Lao. Het Laotiaanse godenvocht waar onze Nederlandse pils maar arm en rampzalig bij afsteekt. Het moge duidelijk zijn, eten is hier een feest! Ook de Maleisische keuken staat goed bekend, dus we hebben iets om naar uit te kijken.
Straks vertrekken we per nachttrein naar Ko Phanang. Marije is telefonisch een bungalow aan het strand aan het boeken om te voorkomen dat we straks misgrijpen. We gaan daar in een hangmat liggen, cocktails drinken, zwemmen in zee en moed verzamelen om voor het PADI-brevet te gaan duiken op Ko Tao.
Inmiddels hebben we onze terugreis geboekt. Niet dat we ons er op verheugen, maar op 20 september vliegen wij rechtstreeks vanaf Singapore naar Amsterdam, waar we de 21e 's morgens vroeg aankomen.
18 augustus
Beste mensen,
Reizen is niet altijd ontspannend. Je zit vaak vele uren in een rammelende bus of op een schommelende boot. Soms ben je dagen onderweg. Accommodatie zoeken en iets fatsoenlijk eetbaars vinden is ook niet altijd eenvoudig. Daarom zijn wij, na drie maanden onderweg te zijn, wel eens toe aan vakantie.Daar zijn we inmiddels druk mee bezig. We bevinden ons momenteel op het eiland Ko Phangan dat vooral bekend is om zijn full moon parties. Deze lopen we mis want de volgende is pas ergens eind augustus, en dan zijn we, als het goed is, in Maleisië. Ko Phangan bezit verschillende stranden, maar het meest bekende en ook een van de mooiste is Haad Rin Nok, bij het plaatsje Haad Rin. Op dit strand wordt ook de eerder genoemde full moon party gehouden. Het is op dit strand dat we een bungalow met veranda hebben gehuurd, direct aan het hagelwitte zandstrand, half verscholen achter een kokospalm.
Wat doen jullie dan zoal de hele dag, zult u zich wellicht afvragen. Ik zal u dat vertellen. Wij staan rond 0900-10:00 op. Vervolgens gaan wij ontbijten in een tentje waar ze echte croissants en capuccino hebben. Ik (Michiel) mag daar dan graag een krantje bij lezen; de Bangkok Post in dit geval. Als het ontbijt genuttigd is dan gaan wij terug naar de bungalow, alwaar we op de veranda gaan zitten bijkomen van de inspanningen. Er wordt dan een boek gelezen en naar de zee gekeken. In de naochtend vindt er dan op hoog niveau een zwemsessie plaats in het heldere water van een graadje of 28. Om dit zwemmen enigszins te ondersteunen hebben wij een diepte-investering gedaan in de vorm van Een Luchtbed. Na het zwemmen wordt er hard gewerkt aan de teint. Ook daartoe is inmiddels een diepte-investering gedaan in de vorm van Een Badlaken. Na alle vermoeienissen wordt het tijd voor een verse ananassap of wat mango met kokosnoot. Een enkele keer wordt er wel eens een klein middagdutje gedaan teneinde nieuwe energie op te doen. In de middag doen wij dan nog een zwemsessie, en wordt er opnieuw aan de teint gewerkt. U begrijpt dat het na al deze vermoeienissen de hoogste tijd wordt voor wat ontspanning. Wij mogen dan graag een cocktailtje gebruiken alvorens ons te buigen over de heikele kwestie waar nu vanavond weer te gaan eten. Gegrilde vis is hier erg goed. Je wijst gewoon het beest aan dat er lekker uitziet en een kwartier later ligt het op de barbecue ook te werken aan de teint, zij het op een iets andere wijze dan wij dat plegen te doen. Ook authentiek Thais kan hier gegeten worden, met als favorieten de roergebakken kip met gember en de saté met kokospindasaus. Na de maaltijd is het donker. We kunnen dan op het strand gaan zitten, waar alle tentjes hun kussens en stoeltjes en fakkels al op het zand klaar hebben staan. Echter meestal gaan we terug naar de onze veranda waar we zelf onze drankjes klaarmaken in de vorm van Coca-cola met Sangsom. Aan het einde van weer een drukke dag genieten wij vervolgens van een welverdiende nachtrust.
We gaan eten; u hoort nog van ons.
26 augustus
Beste mensen,
Het is bijzonder aardig dat die VdH opnieuw hard heeft gezwommen, maar dat is natuurlijk toch allemaal maar wat gespetter en getrut in de marge, want de echte kenner weet dat het er niet om gaat hoe snel je bent, maar hoe diep je komt! En ik (Michiel) kan het weten; hier spreekt namelijk een Gediplomeerd Open Water Scuba Diver, bevoegd tot het zelfstandig duiken tot een diepte van 18 meter! En ik niet alleen, maar Marije natuurlijk ook.
Hoe is dat allemaal zo gekomen, vraagt u zich wellicht af? Ik zal u dat vertellen, want het is al weer een tijdje geleden dat wij iets van ons hebben laten horen.
Na alle vermoeienissen op Ko Phangan zijn we vorige week per boot vertrokken naar Ko Tao. Dat betekent "Turtle Island" en is zo genoemd omdat de vorm van het eiland niet in de verste verte ook maar een beetje op een schildpad lijkt. Het weer was die dag omgeslagen met als gevolg stormachtige wind en harde regen terwijl we op zee zaten. Het blijkt dan in de golf van Siam aardig te kunnen spoken. Op Ko Tao hebben we ons laten vervoeren naar het Buddha View duikcentrum, waar we gunstige dingen over hadden gehoord. Iedere dag start daar de zogenaamde PADI course die 4 dagen duurt en je de beginselen van het diepzeeduiken bijbrengt. Wij zijn op zaterdag aangekomen en hebben een introductievideo bekeken, de nodige papieren ingevuld en het cursusmateriaal (een boek) opgehaald. De cursus begon op zondag met 's morgens uitleg over het materiaal, en 's middags de eerste beginselen in het zwembad. De volgende dag zijn we per boot naar een ondiep stuk zee gegaan en hebben daar opnieuw allemaal oefeningen gedaan en een klein stukje onder water gezwommen tot een diepte van 6 meter. De twee volgende dagen hebben we 4 duiken gemaakt op 4 verschillende locaties op open water rond het eiland, waarbij je dan tot maximaal 18 meter gaat (stiekem tot 20 meter), en ook oefeningen doet en noodprocedures leert. Na het afsluitende examen hadden we dan ons duikbrevet te pakken.
Ko Tao is een fantastische duikplek. Het is een van de mooiste locaties ter wereld, zo hebben wij ons laten vertellen. Het water is glashelder, 28 graden en vol met vissen en koraal. Het is net een groot tropisch aquarium waarin je zwemt. Omdat het schitterend weer is zie je onder water heel veel, met prachtige kleuren. Het hele eiland is volledig ingericht als duikcentrum, en als je hier niet komt om te duiken heb je hier niets te zoeken. Zeer verheugend is het om te merken dat hier uiterst bewust met de natuur wordt omgegaan. Er wordt hier geen sigarettenpeuk op straat of in het water gegooid. De situatie is zelfs zo gunstig geworden, dat ondanks de toenemende hoeveelheid duikers de tropische vissenpopulatie is gegroeid.
Het is hier op Ko Tao lachwekkend goedkoop. De cursus kost ons 170 euro per persoon. Dat is minder dan eenderde van wat ik bij voorbaat had gedacht. Daar zit alles bij inbegrepen, behalve onderdak en eten. Dat laatste is hier echter ook bepaald geen rib uit je lijf, want we zitten in een tamelijk luxe en dure bungalow voor 7 euro per nacht. 's Avonds wordt hier een enorme barbecue aangestoken waar verse vis en seafood en vlees en satés op gegrild worden. Er zijn grote schalen met Thaise curries, salades, rijst en brood. Wij hebben gisteren met zijn tweeën heerlijk gegeten met een biertje erbij voor het lieve sommetje van 5 euro. Kortom, bijzonder aangenaam.
Duiken is een stoere sport. Het is van het grootste belang om "cool" te zijn. Zodoende zijn wij als Gediplomeerde Diepzeeduikers buitengewoon cool, temeer daar ik een klein baardje heb laten staan wat mij woest aantrekkelijk maakt. Zonder tatoeages, piercings, vreemde kapsels of wilde baarden hoor je er hier beslist niet bij. De duikinstructeurs zijn allemaal vreemde vogels uit alle delen van de wereld. Onze instructeur was een Nederlander van Javaanse afkomst met al bijna 4000 duiken op zijn conto. Ze runnen hier een eigen bar waar de merkwaardigste cocktails worden geschonken, genoemd naar de instructeurs. Een voorbeeld van een "cocktail" is twee liter bier dat via een trechter in een enorm lange snorkel wordt gegoten. Het is de bedoeling dat via het mondstuk dit binnen 6 seconden wordt genuttigd. Ondertussen draait er dan een video met daarop "Thais Boksen" door de instructeurs, maar dan geblinddoekt. De sfeer is hier ongelofelijk relaxed en we hebben het hier prima naar onze zin. Zo goed zelfs dat we vanmorgen zouden starten met de "Advanced Open Water Course" waarmee je een bevoegdheid verkrijgt om tot 30 meter diepte te duiken. Helaas werd Marije vannacht een beetje ziek (misselijk) en hebben we dit voor nu even afgeblazen. Wellicht beginnen we morgen en anders komt het wel een andere keer.
Wij hebben foto's, maar de internetverbinding is hier zo tergend traag dat het uploaden onbegonnen werk is. Dat moet dus even wachten tot we in Kuala Lumpur zijn, waar we zondag naartoe vliegen.
Tot zover, ik ga eens kijken hoe het Marije is.
4 september
Dit wordt dan echt de laatste update uit Thailand. Een heerlijk vakantie land en het was zeker geen straf om er ruim een maand te verblijven. Ik (Marije) was binnen 2 dagen na de vorige update weer helemaal opgeknapt en we hebben het verblijf op Ko Tao nog in stijl afgesloten, duikend dus. Maar daarover straks meer.
Tussendoor zijn we namelijk ook nog een dag gaan zeevissen. Met 3 anderen hebben we de hele dag op een klein bootje rond gevaren en de haakjes tot 30 meter diep laten zakken. Aan mij was de eer om de eerste vis boven te halen, een witte snapper. Ook de op de tweede plek had ik het eerste succes, jammer alleen dat het slechts een stuk steen was.
Ondertussen werd Michiel al een beetje moedeloos want de vissen knabbelde niet eens aan zijn hengel. Zijn geluk veranderde aan het eind van de middag toen hij achter elkaar meerdere grote snappers ving. De spanning steeg helemaal toen bij iedereen ineens de haakjes werden afgebeten, een teken dat er een hele troep barracudas op 30 meter diepte rondzwemt. Michiel bleek ook "cool" op het water want hij wist als enige zo'n lelijkerd boven water te krijgen! (zie foto) We hebben een groot deel van de buit aan het guesthouse gegeven en in ruil daarvoor heeft de kok de barracuda en een rode snapper heerlijk gegrild. Zelf gevangen vis smaakt absoluut het beste.
Zaterdag zijn we weer zelf de diepte ingedoken. De eerste duik was tot 24 meter rond Chumpon dive site, de mooiste rond Ko Tao. Uiteraard ben ik met de super stoere "James Bond-entry" het water ingesprongen. Dat wil zeggen een koprol voorover maken zodat je op je rug het water ingaat. We konden ons weer verwonderen over het prachtige koraal en de honderden vissen in alle vormen en maten. Tja, en het schijnt dat we een haai hadden KUNNEN zien. Die is gespot door de achterste duikers in de groep maar wij hebben het jammer genoeg gemist. Kan ik toch met eer en geweten zeggen dat we tussen haaien hebben gedoken. De tweede duik was om het drijfvermogen beter te leren regelen waarbij je allerlei spelletjes doet zoals 10 cm boven de bodem zwemmen, ondersteboven zweven en onder elkaars benen doorzwemmen. Geinig. De dag hebben we afgesloten met een nachtduik. Eerlijk gezegd twijfelde ik weer heel even toen ik op de bootrand stond, voordat je het zwarte gat in springt. Maar het was fantastisch. Nadat je je georiënteerd hebt zie je hele andere dingen op het rif. De kleuren van het koraal zijn beter te zien met behulp van de felle duiklamp dan overdag en er komen andere vissen te voorschijn. De blue-spotted sting rays bijvoorbeeld zweven als spoken om je heen. De fluorescerende algen overal om je heen maken dat je je in een science fiction film waant. De meeste vissen die overdag ronddobberen, liggen nu tussen het koraal te slapen, zo stil dat je ze zou kunnen pakken. Met de nachtduik zijn we ook weer een stapje op de duikladder gestegen want we mogen ons nu officieel Adventure Divers noemen! Helaas was het ook de laatste duik maar ik zou hier zeker nog eens terug willen komen. Misschien hebben ze wel een paar artsen nodig op het eiland om de oortjes van de duikers na te kijken. Ik zal eens informeren.
De volgende ochtend zijn we vertrokken van dit prachtige eiland op weg naar het volgende avontuur. Met de boot zijn we naar Ko Samui gevaren vanwaar we zijn gevlogen naar Kuala Lumpur, Maleisië. Daar zullen we samen met Nico en Henriëtte de laatste weken van deze reis doorbrengen.
Verder naar Maleisië.
